Flamenco - ognisty taniec

Chodzenie na lekcje tańca stało się w ostatnim czasie bardzo modne.

Ciągle powstają nowe szkoły, które kuszą bogatą ofertą zajęć. Kursy, które cieszą się szczególnym zainteresowaniem to kursy tańca flamenco.

Kilka razy miałam okazję obserwować pokaz. Rozumiem, dlaczego jego popularność w Polsce rośnie.

Kobiecy wdzięk, kobieca siła, rytm, pasja, czysta energia - z takimi pojęciami kojarzy mi się flamenco. To taniec gorący i dziki jak kraj, z którego pochodzi.

Flamenco wywodzi się z Andaluzji, południowej prowincji Hiszpanii.

Początkowy był sztuką Cyganów zamieszkujących tamte rejony. Szybko jednak zdobył uznanie pozostałych mieszkańców kraju. Prymitywna muzyka ludowa, z czasem zaczęła przyjmować nowe, bardziej rozwinięte formy. Od tamtej pory zdobywa miłośników także za granicą. Flamenco należy traktować jako całościową kulturę.

To nie tylko taniec. To także charakterystyczna muzyka i śpiew, który oddaje wewnętrzne przeżycia artysty. Pokazy flamenco łączą w sobie, zatem wrażenia wizualne, akustyczne i emocjonalne.

Etymologia słowa „flamenco” nie została do końca wyjaśniona. Jedna z kilku hipotez łączy je z łacińskim słowem „flamma” oznaczającego ogień. Moim zdaniem idealnie określa ono ten taniec.

Kto może tańczyć?

Flamenco tańczą zarówno kobiety jak i mężczyźni. W Polsce jednak, można spotkać więcej kobiet, które pragną się go uczyć.

Wiek nie gra tu roli. Jeśli tylko chcesz i czujesz tą muzykę, tańcz.

Jak tańczyć?

Jest to taniec wykonywany solo, w duecie, grupowo lub składa się z kolejnych "solówek", wykonywanych przez poszczególnych tancerzy. Na układ składają się rytmiczne uderzenia obcasami, step, ruch rąk, choreografie wzbogaca wykorzystanie spódnicy.

Strój

Na pokazach mężczyźni tańczą zazwyczaj w czarnych obcisłych spodniach i białej koszuli.

Rodowity tancerz flamenco ubrany jest dodatkowo w obcisłą kamizelkę, buty wzorowane na butach do jazdy konnej z wysokimi obcasami i charakterystyczny płaskodenny kapelusz. Kapelusz bywa wykorzystywany jako element choreografii.

Strój kobiecy jest bardziej urozmaicony.

Strój tancerek to przede wszystkim bardzo szeroka, kolorowa falbaniasta spódnica lub suknia (wykorzystywana w tańcu), falbaniasty gorset i kolorowa chusta, uzupełnieniem czasem bywa wachlarz, grzebień lub kwiat.

Bardzo ważne są też buty, które podczas tańca stają się dodatkowym instrumentem. Tancerki wystukują nimi rytm, wzbogacając grę gitarzysty flamenco.

Muzyka

Taniec wykonuje się zazwyczaj do dźwięków gitary, wzbogaconych rytmicznym klaskaniem i tupaniem.

Korzyści

Oprócz satysfakcji i radości, nauka tego tańca ma jeszcze kilka innych zalet. Flamenco to również forma ruchu, która wspaniale pomaga spalać kalorie.
Wzmacnia także mięśnie rąk, nóg i grzbietu. Ma zbawienny wpływ na kręgosłup, bo dumne i silne tancerki flamenco nie mogą się garbić.